O RASIE PORCELAINE ( od hodowcy )
Psy rasy Porcelaine to bardzo eleganckie, spokojne, towarzyskie i rodzinne psy. Porcelaine to inaczej Gończy Francuski lub Gończy z Francji.
Kochają kontakt z człowiekiem i lubią spędzać z nim czas wolny. Bardzo lubią ruch na świeżym powietrzu i bieganie z tymi czworonogami, które równie jak one są zwinne i szybkie. Ich niesamowity zmysł węchu powoduje, że dużą cześć spaceru spędzają z nosem przy ziemi a najlepszą zabawą jest tropienie i zabawy węchowe.
Biały płaszcz pokryty pomarańczowymi cętkami bardzo przyciąga uwagę, nadaje im elegancji i lekkości. Zachwycają wyjątkowo zgrabną sylwetką, lekkim ruchem i pięknymi, długimi uszami osadzonymi poniżej linii oczu.
Psy rasy Porcelaine świetnie odnajdują się podczas pracy w terenie. Są rasą stadną więc chętnie żyją z innymi psami. Są bardzo inteligentne i lubią być niezależne. Gdy poświęcimy im wystarczającą ilość uwagi mogą nawet stać się psami wykorzystywanymi do terapii.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej wyjątkowej rasie Porcelaine to zapraszamy do kontaktu : )
O RASIE PORCELAINE ( wzorzec FCI z 19 października 1964 r. )
Pochodzenie: Francja.
Użytkowość: Pies gończy.
Klasyfikacja FCI: grupa 6 Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne. Sekcja 1.2. Średnie psy gończe. Podlega próbom pracy.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Pies gończy na małą zwierzynę (do jej wypłaszania) bardzo dystyngowany, bardzo francuski w typie, reprezentujący jego najwyższą jakość
w każdym detalu.
GŁOWA:
Powinna być bardzo typowa, sucha i delikatnie rzeźbiona, raczej długa.
Mózgoczaszka pomiędzy uszami szeroka, guz potyliczny zaokrąglony,
czoło płaskie z niezbyt mocno zaznaczoną bruzdą.
Stop nie przesadnie zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Nos w kolorze głębokiej czerni, dobrze rozwinięty, o otwartych nozdrzach.
Kufa dobrej długości, ani kwadratowa, ani spiczasta; grzbiet nosa prosty,
zakończony bardzo lekkim wygarbieniem.
Wargi czarne, górna warga przykrywająca dolną, ale nie opadająca ani
gruba.
Oczy normalnie rozwinięte, ciemne, dobrze osłonięte przez łuk brwiowy. Wyraz oczu inteligentny, łagodny.
Uszy cienkie, dobrze zwinięte, raczej spiczasto zakończone, sięgające
końca kufy, wąsko osadzone, nigdy powyżej linii oczu.
SZYJA:
Dosyć długa, lekka, niewielkie podgardle w wyglądzie suche i napięte.
TUŁÓW:
Grzbiet szeroki i prosty, kłąb dobrze zaznaczony.
Lędźwie szerokie, mocno umięśnione, dobrze związane, nie przesadnie
długie.
Zad lekko skośny; biodra dobrze rozstawione, nieco wydatne.
Klatka piersiowa średnio szeroka lecz głęboka.
Żebra odpowiednie do klatki piersiowej, wydłużone, ale nie płaskie.
Słabizny lekko podkasane, ale pełne.
OGON:
Średniej długości, dobrze osadzony, dosyć mocny u nasady, zwężający
się ku końcowi.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie dosyć długie, suche, ale nie za delikatne, prosto
i równolegle ustawione, ścięgna dobrze umocowane.
Łopatki przystosowane do galopu, długie, skośne, dobrze lecz nie przesadnie umięśnione.
Kończyny tylne:
Uda długie, umiarkowanie mocno rozwinięte, mięśnie wyraźnie zarysowane, suche.
Stawy skokowe mocne, nisko osadzone, normalnie kątowane.
Łapy typowe dla francuskiego gończego z raczej wydłużonymi, delikatnymi lecz zwartymi palcami, opuszki twarde i wytrzymałe.
RUCH:
Żywe i wesołe, lekki i niestrudzony galop.
SKÓRA:
Delikatna i sprężysta, naznaczona licznymi czarnymi plamami.
OKRYWA WŁOSOWA:
Sierść gładka, rzadka lecz bez łysin, przylegająca i błyszcząca.
Umaszczenie białe z okrągłymi, pomarańczowymi plamami, nie zlewającymi się w czaprak, plamy te zazwyczaj nakładają się na czarne
plamy na skórze; pomarańczowe cętki na uszach są wysoce charakterystyczne dla rasy.
WYMIARY:
Wysokość w kłębie:
– psy 55 – 58 cm,
– suki 53 – 56 cm.
WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane
jako wady i oceniane w zależności od stopnia ich nasilenia.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
– brak typu rasy,
– jasne oczy lub nos; znaczny brak pigmentu,
– ogon porośnięty dłuższymi, szorstkimi, lekko odstającymi włosami (jak
kłosy zboża),
– włos twardy lub gęsty,
– pomarańczowy czaprak,
– pomarańczowe plamy zbyt jasne, wpadające w mahoń, szarość lub
zmieszane z czarnymi włosami; zbyt blade, pojedyncze pomarańczowe plamy, a także ich brak nie są pożądane, lecz nie stanowią wady
eliminującej,
– każde odstępstwo od podanego we wzorcu przedziału wzrostu; wyjątek może być uczyniony dla psów wysokiej klasy o maksymalnym
wzroście 60 cm,
– każda wada wpływająca ujemnie na użytkowość psa jak: krzywica, zła
postawa kończyn, niewystarczająca wydajność ruchu.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie
umieszczone w mosznie.